Dit is in 2018 reeds 20 jaar sedert ons vir die eerste keer beursonderhoude gedoen het, en ons het nie in ons wildste drome verwag dat ons eendag op soveel uitstekende studenteprestasies sal kan terugkyk nie. Die Klas van 2017 was ontsettend sterk, en ons is geweldig trots op die 50 jongmense wat verlede jaar graad gekry het na hul ’n paadjie saam met Atterbury Trust geloop het. Zahn Hulme en Leonie du Preez neem die jongste groep graduandi in oënskou. 

Vyftig nuwe grade! Dis baie gradeplegtighede vir julle om by te woon – hoe hanteer julle dit?
Ons wag vir kleurvolle fotos en sal daarmee spog op al ons platforms, so hou hierdie spasie dop! Ongelukkig is dit nie moontlik om al die plegtighede self by te woon nie…

Wat was die mees gewilde grade?
Die gunsteling graad was B Com; daar is 17 van hulle behaal. Onderwys was ook baie gewild, met ses grade behaal. Twee mediese dokters het graad gevang, en drie ingenieurs gaan Suid-Afrika ‘n beter plek maak!

Was daar iets wat die Klas van 2017 laat uitstaan? Hoe sou julle hulle beskryf?
Die studente wat in 2017 graad behaal het, het verseker uithouvermoë. Hulle het #feesmustfall oorleef waar verskeie universiteite vir ’n geruime tyd gesluit was. Hierdie studente het steeds ’n plan gemaak en “aanlyn” klas-klas gespeel. Van hulle het by vriende se huise met die onderskeie dosente ge-Skype, en so het hulle vraestelle uitgewerk, en steeds hulle take en eksamens voltooi. Die Klas van 2017 staan ook uit wat akademiese prestasie betref – drie van hulle het toekennings as topstudent by hul onderskeie universiteite gekry.

Julle help ook in uitsonderlike gevalle soms ’n hoërskool-leerder met ’n beurs – was daar in hierdie groep so iemand? En indien wel, het hy of sy ook ’n studiebeurs gekry om tersiëre studies te begin?
Ja, daar was; Jolene Pretorius het soveel talent, en het nie haar moeilike omstandighede tuis in haar pad laat staan nie. Sy het werklik die meeste gemaak van die geleentheid wat sy gekry het om by Afrikaans Hoër Meisieskool skool te gaan. Wat haar situasie uniek maak is dat sy naweke nie elektrisiteit gehad het nie, en steeds doelgerig gebly het om take en voorbereiding vir haar studies te doen. Sy het haar matriek goed geslaag en gaan vanjaar regte studeer by die Universiteit van Pretoria, as ’n Atterbury Trust-beursstudent.

Atterbury Trust se beursfonds is in 1999 gebore, net voor die draai van die millennium. Daardie eerste jaar is ’n klein groepie van net ses behoeftige studente onder die Trust se vlerk geneem. Dit was ons belegging in die toekoms met die hoop dat ons ’n netwerk van vasberade, talentvolle presteerders kon help bou wat op die lang duur ons land en ekonomie sal bevoordeel. Vir byna 20 jaar is hierdie netwerk stadig maar seker aan die groei. Vandag begin ons met ’n reeks waarin ons gaan besoek aflê by ons beursalumni, om te sien hoe ver hulle gekom het. Ons skop af met Jacomien Rousseau, een van daardie Eerste Ses.

Kan jy onthou hoe jy destyds by die beurs uitgekom het? Het jy destyds enige ander opsies gehad vir tersiëre studie?
Dit was soos enige gewone dag by Hoërskool FH Odendaal, toe Juffrou Febe Streicher die briefie in my hand stop en sê: “Bel dié maatskappy; hulle kan dalk vir jou ‘n beurs gee om te gaan studeer.”

Die kans moes ek aangryp met beide hande – my familie kon my ongelukkig nie universiteit toe stuur nie en ek sou my eie potjie moes krap….

Met die onderhoud was ek natuurlik op my senuwees, maar dit het goed gegaan en was uit my vel toe na die tyd in kennis gestel word dat ek gekies is!

Ons was die eerste groep Atterbury Trust beursstudente; en ek was een van daardie heel eerste ses wie se lewens vir altyd verander is.

Wat was jou studiedroom destyds, en hoe het die beurs jou gehelp?
My mikpunt was om ’n geoktrooieerde rekenmeester, GR(SA) te word. Om dit te behaal het ek in in 1999 begin met B Com Rekenkundige Wetenskappe by die Universiteit van Pretoria, wat ek opgevolg het met ’n  B Com Honneurs in Rekeningkundige Wetenskappe, en ’n sertifikaat in die Teorie van Rekeningwetenskappe (STR). Ek was vir al vier jaar ’n beursstudent, wat my in staat gestel het om voltyds te swot. Daarna was die eindstreep in sig met die drie jaar klerkskap en twee raadseksamens wat voorgelê het!

En op watter draaie het jou beroep, en die lewe,  jou sedertdien geneem? Waar bevind jy jou vandag?
In 2003 het ek met my klerkskap begin by Logista GR(SA) Ingelyf, ’n medium-grootte praktyk in Brooklyn. Na my drie jaar klerkskap is ek getroud, en Logista het my ook die kans gegee om vir ’n paar maande in Boston, Massachusetts te gaan werk. Ek is na bestuurder bevorder, en ’n jaar later na assosiaat, en het baie geleer oor die beplanning en bestuur van die praktyk. In 2008 het ek ma geword van ’n seuntjie.

Ek het die firma, die mense en die werk geniet, maar teen 2009 wou ek ’n nuwe uitdaging hê, so ek het Logista verlaat en as hoofrekenmeester begin by my eerste publieke entiteit, Council on Higher Education. Publieke entiteite is semi-staatsorganisasies wie se mandaat met wetgewing te doen het. By CHE is ek later bevorder na hoof-finansiële beampte (CFO).

In 2010 het ons gesinnetjie ook gegroei – dié keer met ’n dogtertjie. In 2012 het ek as senior bestuurder aangesluit by die Council for Medical Schemes, waar ek sommer dadelik welkom gevoel het omdat een van my mede-beursalumni reeds daar gewerk het! Dit was ’n besonderse professionele span en ek het aan groter projekte gewerk as as ooit tevore.

Ek is sedert 2016 by Umalusi, die Raad vir die Versekering van Kwaliteit in Algemene en Verdere Onderrig en Opleiding, eers as finansiële direkteur en tans, hoof-finansiële beampte (CFO).

Ek voel ek maak ’n bydra tot die ekonomie van Suid Afrika. Ons entiteit streef na koste-effektiewe dienslewering van ons mandaat met goeie korporatiewe bestuur in plek. Met ’n liefdevolle eggenoot wat jou ondersteun in jou doelwitte en ambisie is alles moontlik!

“Versnit het ’n wonderlike tradisie geword van heerlike samesyn met mooi musiek en lekker kos en wyn in ’n wonderskone omgewing,” sê uitvoerende trustee Zahn Hulme. “Maar die heel mooiste hiervan is hoe die gaste hul hande diep in hul sakke steek om die Trust te ondersteun… Ons is elke jaar so oorweldig deur die ruimhartigheid; die gemeenskap van Versnit maak dit vir die Trust moontlik om ’n verskil in soveel behoeftige mense se lewens te maak. Daarvoor wil ons weer vir Jean Engelbrecht met sy groot hart vir liefdadigheid en Afrikaans baie dankie sê dat hy sy pragplaas met ons almal deel. Ook aan Calvyn Hamman van Toyota vir hulle borgskap om die aand moontlik te maak.”

Vanjaar se konsert het soos die tradisie dit wil hê, ’n keur van die beste Afrikaanse musiektalent byeengebring vir ’n uitsonderlike aand teen die agtergrond van die wingerde. Jo Black, Elvis Blue, Coenie de Villiers en Deon Meyer, Riana Nel, Theuns Jordaan en Steve Hofmeyr het die gaste vermaak, onder begeleiding van Matthys Maree en dieselfde talentvolle orkes wat al van Jaar Een af by Versnit optree.

“Ons sê elke jaar dit kan nie nog beter nie, maar dan is dit weer so uitstekend dat dit jou asem wegslaan,” skryf die gereelde gas Leeba Fouche van Windhoek in die gedenkboek. “Versnit het ons ook weer tot die besef gebring hoe talentvol Afrikaanse kunstenaars is.”

Oor die afgelope sewe jaar het bykans elke groot Afrikaanse kunstenaar ’n draai gemaak op die Versnitverhoog, baie van hulle herhaaldelik, en daar is selfs ’n bietjie internasionale Afrikaans-liefde ingemeng in die vorm van die Belgiese sanger Stef Bos. Sedert 2014 word daar ook ’n spesiale Versnittoekenning aan ’n ikoniese Afrikaner oorhandig om hul bydrae tot die Afrikaanse kultuurskat te vier, en vanjaar het Deon Meyer die vyfde ontvanger geword ná PG du Plessis, Laurika Rauch, Coenie de Villiers en Riaan Cruywagen.

Toe die Atterbury Trust bykans 20 jaar gelede sy eerste beursstudente ingeneem het, het niemand ooit kon dink hoe ver die beursfonds se reikwydte mettertyd sou strek nie. Uitvoerende trustee Zahn Hulme vertel hoe wonderlik dit was toe Dis-Chem onlangs na die Trust uitgereik het omdat dié apteekreus geleenthede het vir skoolverlaters en gegradueerdes, en weet dat Atterbury altyd op die uitkyk is vir ontwikkelingsgeleenthede vir sy beursstudente.

“Ons kry jaarliks soveel meer aansoeke as wat ons begroting ons toelaat om in te neem, en dit is so moeilik om mense te moet wegwys, want daar is so baie talent daarbuite. Dis net eenvoudig fantasties om nog ’n opsie vir ’n hoopvolle kandidaat te kan aanbied as ons dalk nie kan help nie,” vertel Hulme. “’n Maatskappy so groot en divers soos Dis-Chem het ‘n verskeidenheid van geleenthede vir internskappe, en dit is vir ons ’n groot eer dat so ‘n groot maatskappy ons nader om indirek met werwing te help. Almal wen in hierdie situasie.”

En volgens Kim Painter van Dis-Chem is die kandidate wat tot dusver deur Atterbury verwys is, besonder sterk, sonder twyfel omdat Atterbury se eie keuringsproses so deeglik is.

Vertel ons meer van Dis-Chem se ontwikkelingsprogram? Wat is die oogmerke, hoeveel geleenthede het die groep jaarliks, en waarvoor lei julle mense alles op?
Dis-Chem bied twee verskillende programme aan: leerlingskappe en internskappe.

Met die leerlingskappe is die oogmerk om jongmense op te lei vir toekomstige leierskapposisies in die Dis-Chem-winkels. Die kandidate voltooi ’n kleinhandel-kwalifikasie (retail). Hiermee fokus ons meer op gehalte as getalle, so ons het nie mikpunte vir spesifieke getalle nie, ons maak liewer seker ons werf werklik goeie kandidate met groeipotensiaal.

Dan bied ons ook internskappe vir mense wat reeds ’n tersiêre kwalifikasie het. Die doelwit is om meer mense met die nodige vaardighede in die bedryf in te lyf, veral in areas waar daar tans ’n skaarsste is – dit kan insluit bemarking en verkope, kleinhandelsbestuur, kliëntediens, gesondheidsrigtings, “technical compliance”, logistiek, ensomeer.

Waar werf julle gewoonlik kandidate vir die program, en hoe gereeld werf julle?
By skole en universiteite, en ons adverteer in koerante en op Facebook. Ons werf gewoonlik drie keer per jaar.